Boeken

De anderen spinnen giechelen. Ze trekt zich er niets van aan. Tante Spin heeft gezegd dat ze het moest blijven proberen, net zolang tot ze het kan. Een mooi web weven net als alle andere spinnen. Kleine spin zoekt een zonnig plekje op   in de bramenstruik en laat zich door een draad, dat uit haar achterlijf komt naar beneden zakken. Ze maakt het draad stevig aan een blad vast. Dan laat zij weer een loopdraadje zakken en ook dit dunne draad plakt zij voorzichtig, maar stevig vast. Dapper gaat ze door tot er een soort van raamwerk ontstaat, dat lijkt op een spinnenweb. Tante Spin knikt van goed zo, ga zo door. En ijverig gaat de kleine spin verder met het weven van haar web. Soms weet ze niet zo goed meer met welk pootje ze welk draadje moet vastpakken. Ze raakt in de war van al die pootjes. Ze heeft er ook zoveel. Maar tot nu toe gaat het goed.

Rap rent zo hard als zijn beentjes aan kunnen door het bos. Op een tweesprong fluit hij op zijn vingers. Na een poosje komt een roestbruine eekhoorn uit een hoge spar springen. Rap klautert op zijn rug en dwars door alle struiken, om varens en boomtakken heen springend, zijn ze op weg naar het bloemenveldje met de holle boomstam, waar Rap onder de grond woont. Daar aangekomen geeft hij de eekhoorn een beukennoot. Gretig pakt het dier de noot tussen zijn klauwen. Straks zal hij het lekkers verstoppen bij de rest van zijn notenverzameling, maar eerst nog een paar salto’s over de boomstam van Rap, die inmiddels door de ondergrondse gangen rent. De glimwormen verlichten zijn pad. In zijn atelier opent hij zijn koffer, pakt het klosje met het spinnendraad en een naald. Zoveel tijd heeft hij niet meer. Als de elfen wakker worden, willen ze hun dansjurkjes aan. En vliegensvlug gaat Rap aan het werk. Hij weeft en naait alsof zijn leven ervan hangt. Zijn vingers gaan razendsnel op en neer. Zijn wangen rood van inspanning. Zijn voorhoofd bezweet, maar wel met een allervriendelijkste kabouter glimlach op zijn gezicht.

‘Waar blijft Donderklokje ?’ vraagt Rap blozend van al die aandacht. Meteen huppelen de elfen naar het bloemenveldje, waar Donderklokje nog wat dromerig en wiebelig net wakker geworden is door alle opwinding van de elfen. Ze rolt uit een herfstaster en landt met een zachte plof in het gras boven op een tor, die van schrikt opzij vliegt.
‘Donderklokje, kijk eens naar onze jurken!’ kirren de elfen. Ze zwieren sierlijk om haar heen met tikkelende flitslichtjes. Donderklokje geeuwt en gaapt en rekt zich nog eens uit. En voordat ze gaat donderen en een preek afsteekt waarom haar elfenzussen haar hebben wakker gemaakt, laten de elfen het jurkje van Donderklokje soepel over haar heen vallen. Verwonderd raakt de elf de jurk aan. Het is zijdezacht, zo zacht dat het voelt alsof je geen jurk aan hebt. ‘Rap, vertel eens?’ vraagt Kreuk meniet nieuwsgierig met haar glanzende
groenige onschuldige elfenogen en haar stoutste glimlach.

De kabouter wil van de kleine spin in het bos vertellen, maar zijn neus begint zo te kriebelen dat hij plotseling een paar keer heel hard moet niezen:
‘Hatsjie…hatsjieeeeee!’
Als het bosmannetje met zijn mouw langs zijn neus veegt, ziet Rap dat de elfen omver zijn geniesd en dat Donderklokje tussen de paarskleurige distels is terecht gekomen. Als ze overeind vliegt, scheurt haar jurk en blijft er weinig over van wat een flitsend jurkje was. De harige stekels van de distels hebben het kapot gescheurd. Er zitten nu allemaal gaten in. ‘Oeps, net als het web van kleine spin,´ bromt de kabouter. De elfen zoemen naar Rap en trekken flink aan zijn oren van wat dit te betekenen heeft en wie is kleine spin? De kabouter vertelt over het kapotte web. En hoe hij de kleine spin hielp met weven en als dank daarvoor een klosje zijdezacht garen kreeg, zodat hij de dansjurkjes voor de elfen kon maken. De elfen flitsen alle kanten op, omhoog en omlaag, ze willen meteen naar de kleine spin. Rap vindt dit geen goed plan, terwijl hij zijn pijnlijke oren wrijft. Straks worden de kabouters wakker, willen ze gaan feesten, bessensap drinken en komen de torren om de elfen te zien hip hopsen. De elfen luisteren niet en verdwijnen het bos in. Ze willen maar een ding, nieuw spinnendraad halen voor de jurk van Donderklokje en roepen dat Rap mee moet komen.